Lúna
Það er aðfangadagskvöld jóla og hjónaleysin Lúna og Ingi sitja heima og vilja helst vera einhvers staðar allt annars staðar. Þegar barið er að dyrum er þar hvorki kominn andi jólanna né jólasveinninn heldur Heiðar snyrtir.
Eins og allir vita sem þekkja til verka Tyrfings er enginn honum fremri þegar kemur að því að skapa persónur, samtöl og aðstæður sem skera inn að hjarta, vekja hlátur en eru um leið svo óbærilegar að þær valda jafnvel líkamlegum óþægindum. Persónur hans eru gjarnan á skjön við samfélagið, tilheyra hópi sem oft kallast jaðraður, en eru þegar nánar er að gáð fyrst og fremst breyskar manneskjur – stundum bara aðeins lélegri í að fela breyskleika sína en við hin. Inn í sambandsörðugleika Inga og Lúnu fer Tyrfingur þá óvenjulegu leið að tefla persónu sem sækir nafn sitt og skírskotar að einhverju leyti í umdeilda og flókna fígúru Heiðars Jónssonar snyrtis. Það skal þó tekið fram að atburðarás verksins er að öllu leyti skálduð og hefur aldrei átt sér stað í raunveruleikanum.